Georges Brassens


naar poetry corner

La Guerre de 14-18

Depuis que l'homme écrit l'histoire
Depuis qu'il bataille a cœur joie
Entre mille et un's guerr's notoires
Si j'étais tenu d'faire un choix
A l'encontre du vieil Homère
Je déclarerais tout de suit'
Moi mon colon cell' que j'préfère
C'est la guerr' de quatorz' dix-huit.
Sinds de mens geschiedenis schrijft en naar hartelust vecht, zou ik uit de 1001 oorlogen, als ik de oude Homerus tegenkwam en een keuze moest maken, ik onmiddellijk verklaren, vriend, mijn lievelingsoorlog is die van 14-18.

Est-ce a dire que je méprise
Les nobles guerres de jadis
Que je m'soucie comm' d'un' cerise
De celle de soixante et dix
Au contrair' je les révère
Et leur donne un satisfecit
Moi mon colon etc.
Wil dat zeggen dat ik neerkijk op de prachtige oorlogen van weleer, dat ik de oorlog van (18)'70 maar niks vind? Integendeel, ik vind ze prachtig, ze verdienen een eervolle vermelding, maar geef mij maar, vriend, die van 14-18.

Je sais que les guerriers de Sparte
Plantaient pas leur épées dans l'eau
Que les grognards de Bonaparte
Tiraient pas leur poudre aux moineaux
Leurs faits d'armes sont légendaires
Au garde-a-vous j'les félicit'
Moi mon colon etc.
Ik weet dat de Spartaanse krijgers hun zwaard niet in het water staken, dat de gardisten van Napoleon hun kruid niet op mussen verschoten; hun wapenfeiten zijn legendarisch: ze gingen fantastisch in de houding staan, maar geef.....

Bien sur celle de l'an quarante
Ne m'a tout a fait déçu
Elle fut rude et massacrante
Et je ne crache pas dessus
Mais a mon sens ell' ne vaut guère
Plus que Ie premier accessit
Moi mon colon etc.
'Tuurlijk die van '40 viel ook niet tegen, een stevige moordpartij en ik spuug er heus niet op, maar naar mijn mening kan ze toch niet op tegen die eerste, dus geef..........


Mon but n'est pas de chercher noise
Aux guérillas non fichtre non
Guerres saintes guerres sournoises
Qui n'osent pas dire leur nom
Chacune a quelque chos' a plaire
Chacune a son petit mérit
Moi mon colon etc.
Ik wil, verdomme, met niemand ruzie maken, niet met guerrillastrijders of hen die vochten in heilige of achterbakse oorlogen die liever in het duister blijven. Elke oorlog heeft wel iets aangenaams en verdient een pluim, maar, vriend, .......

Du fond de son sac a malice
Mars va sans doute a l'occasion
En sortir une un vrai délice
Qui me fera grosse impression
En attendant je persévère
A dir'que ma guerr' favorit'
Cell' mon colon que j'voudrais faire
C'est la guerr' de quatorz' dix-huit,
Onder uit zijn hoge hoed tovert Mars zeker bij gelegenheid een snoepje te voorschijn, indrukwekkend tot en met maar tot die tijd blijf ik bij mijn mening, vriend, mijn oorlog die ik zou willen vechten, is die van 14-18.

Georges Brassens (1921-1981), met zijn pijp en snor, was een bekend chansonnier in de jaren '50 en '60 bij het Nederlandse publiek dat Frans kon verstaan of dacht dat het dat kon. Naarstig zochten we de woorden op die hij met monotone stem zong. Wij, pubers, hadden het vermoeden dat die liedjes wel eens 'pikant' zouden kunnen zijn. Alleen het woord 'pikant' al; het dateert je als een oudere (jongere)! 

Georges Brassens (1921-1981)

Schreef hij, de sobere gitarist, niet een 'ondeugend' liedje over 'brave Margot' die, onder toeziend oog van de smid en andere mannen van het dorp, haar blouse opende om haar hongerige katje de borst te geven? Had hij niet een tekst waar hij zong over zijn verzameling vrouwennavels? Hij had er al veel gezien, op die van de vrouw van de politiecommissaris na. Naveltruitjes waren toen nog niet in de mode!

Vergeefs heb ik zijn graf in Sète aan de Middellandse Zee gezocht, op dezelfde begraafplaats waar de beroemde dichter Paul Valéry ligt. Na de Tweede Wereldoorlog begon het publiek meer aandacht te geven aan tekstschrijvers als Jacques Prévert ('Les Feuilles Mortes' etc.), Jacques Brel, Barbara en Georges Brassens juist omdat figuren als Valéry ontbraken.

Dit lied zou best wel eens het gevoel van velen onzer kunnen vertolken: andere oorlogen kunnen interessant zijn, maar er blijft maar één WOI ! Natuurlijk is Brassens ook sarcastisch: hij is tenslotte drie jaar na de Armistice geboren en zal vele malen over la Grande Guerre hebben horen vertellen, misschien zelfs tot vervelens toe!

Fred van Woerkom

naar poetry corner