|
|
De deelname van
China en Thailand aan de Eerste Wereldoorlog |
|
Op het het kerkhof te
Noyelles-sur-Mer liggen leden van het
Chinese Labour
Corps begraven. Waar kwamen deze Chinezen vandaan en
wat was hun bijdrage aan de strijd langs het Westelijk
Front?
Slechts weinigen weten dat ook
Thailand (toen
heette het land nog Siam) heeft deelgenomen aan de
strijd in de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van de
geallieerden.
Hieronder volgt een overzicht van de activiteiten van de
Thaise troepen tijdens de oorlog in Frankrijk.
|
|
Het
China Labour Corps in Frankrijk
Op het het kerkhof te Noyelles-sur-Mer, 13 kilometer
noordwestelijk van Abbeville langs de D40, liggen leden van
het Chinese Labour Corps begraven. Het kerkhof ligt in
Nolette op de weg naar Fliheaucourt. Hier is ook een
gedenkteken te zien voor 41 leden van het Chinese Labour
Corps die omgekomen zijn en van wie de lichamen nooit werden
gevonden.
In Noyelles-sur-Mer was het basisdepot gevestigd van het
Chinese Labour Corps in Frankrijk met het grootste kamp en
het ‘No 3 Chinese Labour Corps General Hospital’. Het CLC
werd opgericht na een overeenkomst tussen de Britse en
Chinese regeringen op 30 december 1916 waarin de
tewerkstelling van Chinese arbeiders in Frankrijk geregeld
werd. De meeste van deze arbeiders waren afkomstig uit de
noordelijke provincies van China en het eerste contigent
arbeiders arriveerde in april 1917. Eind 1917 waren er reeds
54.000 Chinese arbeiders aan het front in Frankrijk en
België werkzaam. Toen in 1918 de wapenstilstand werd
gesloten was dit aantal gestegen tot 96.000.
In mei 1919 waren er nog 80.000 man bij opruimwerkzaamheden
langs de frontlijn actief. Ongeveer 2.000 mannen stierven
tijdens de oorlog of vlak daarna. Zij werden begraven op
enkele kerkhoven in Frankrijk waaronder te Noyelles. Op hun
grafstenen zijn Chinese karakters gebeiteld. Op het kerkhof
te Noyelles-sur-Mer liggen 841 Chinezen begraven.
Overigens waren het niet alleen Chinezen die als
contractarbeider naar Frankrijk kwamen om aan de frontlinie
te worden ingezet. Er werden ook contracten gesloten met
inwoners uit Malta, India, Zuid Afrika en andere overzeese
gebiedsdelen van Groot Brittannië. Allen kregen een Bronzen
Britse (herinnerings) Oorlogsmedaille. De zilveren medaille
werd uitgereikt aan de militairen; hiervan werden er 6,5
miljoen uitgereikt..Van de bronzen medaille werden er
110.000 verstrekt. Deze is dan ook vor verzamelaars veel
schaarser en zeker zesmaal zo kostbaar.
De deelname van
Thailand aan de Eerste Wereldoorlog
Slechts weinigen weten dat ook Thailand (toen heette het
land nog Siam) heeft deelgenomen aan de strijd in de Eerste
Wereldoorlog aan de zijde van de geallieerden. Toen in
augustus 1914 de oorlog uitbrak besloot de Thaise koning
Vajiravudh dat Thailand neutraal zou blijven. In 1917
veranderde hij van mening en op 22 juli van dat jaar werd
een kleine Thaise strijdmacht naar Frankrijk gezonden.
Deze strijdmacht stond onder commando van majoor
Thayanpikart en werd gevormd door 1.250 man van het Royal
Thai Army Air & Transport Corps. Na de oorlog kocht Thailand
nog vijftien toestellen waar onder Spads, Nieuports en
Breqauets als grondslag waarop ze haar luchtmacht verder kon
uitbouwen,
Toen in april 1917 president Wilson van de USA Duitsland de
oorlog verklaarde veranderde ook Thailand, evenals sommige
andere landen, haar mening en besloot, ondanks het feit dat
de verhouding met Duitsland tot dan toe steeds goed was
geweest, om aan de kant van de geallieerden aan de oorlog te
gaan deelnemen.
De koning was van mening dat de kansen ten goede van de
geallieerden waren gekeerd en dat deelname aan de oorlog
Thailand weer een steviger positie zou geven t.o. van de
geallieerde machten. Het land had ernstig te lijden gehad
van de Britse en Franse koloniale politiek in het verleden
en had tussen 1889 en 1909 o.a. Laos en Cambodja en vier
zuidelijke provincies aan deze koloniale machten moeten
afstaan. Bovendien had Thailand allerlei eisen moeten
accepteren van de Verenigde Staten, Frankrijk en Groot
Brittannië, eisen die in feite de integriteit en
territoriale rechten van het land geweld aandeden.
Koning Rama Vl was daarom van mening dat deelname aan de
oorlog de Thaise positie zou kunnen herstellen en ondanks
bezwaren van sommige leden van de regering verklaarde
Thailand op 22 juli 1917 de oorlog aan Duitsland.en
Oostenrijk Hongarije. Er werd onmiddellijk beslag gelegd op
12 vrachtschepen van de Noord Duitse Lloyd die zich in
Thaise havens bevonden. Voorts zond men een kleine
strijdmacht van 1.284 vrijwilligers onder commando van
generaal majoor (later luitenant-generaal) Phya Pijaijarnrit naar
het Westfront om daar samen te werken met de Franse en
Britse troepen. Bij dit contingent troepen bevond zich ook
een afdeling van het ‘Royal Thai Army Flying Corps’ van
ongeveer 400 man.
De Thais arriveerde begin 1918 aan het front en de
luchtmachtafdeling begon haar training aan de Franse Leger
luchtmachtscholen te Avord en Istres. Meer dan 95 man
behaalden hun vliegbrevet en volgden trainingen aan de
‘bomber school’ te Le Crotoy, de verkenningsschool te
Chapelle la Reine , het schietkamp te Biscarosse en de
‘fighter conversion courses' te Piox.
Slechts enkele van de Thaise piloten namen actief aan de
strijd deel, de meesten waren nog bezig met het aftronden
van hun opleiding toen de wapenstilstand werd gesloten. Bij
het contingent Thaise troepen was ook een medische unit
ingedeeld en de daarbij behorende verpleegsters schijnen de
enige vrouwen aan het westelijk front te zijn geweest die
ook daadwerkelijk actief waren in de loopgraven.
De Thais namen deel aan de grote overwinningsparade op 19
juli 1919 te Parijs en keerden op 21 september 1919 terug
naar Thailand. Voor de 19 gesneuvelde Thais werd in Bangkok
een monument opgericht. Thailand nam ook deel aan de
vredesconferentie te Versailles waarbij de artikelen 135,
136 en 137 speciaal betrekking hadden op Thailand. Hierbij
deed Duitsland afstand van al haar bezittingen in Thailand
en al haar rechten en eventuele claims op de inbeslagname
van bezittingen en schepen door dit land. In januari 1920
werd Thailand medeoprichter van de ‘League of Nations'.
In september 1920 deed Amerika afstand van haar
speciale rechten in Thailand; vijf jaar later gevolgd door
Frankrijk en Groot-Brittannië.
(Bron: Nieuwsbrief SSEW no. 14) |
|
|