Van Nieuwpoort tot Diksmuide 1915 Reportage van oorlogscorrespondent Izak Samson

11 Maart 1915 Ik schreef onlangs dat rondom Diksmuide de bondgenooten meer aanvallend zouden optreden - dat is nu dezer dagen aangevangen. Zulk optreden kondigt zich regelmatig door verschillende voorteekenen aan. Een dier voorteekenen is, dat de post ongeregeld of in 't geheel niet komt, van en nabij het front. De post natuurlijk voor particulieren; de veldpost gaat regelmatig. Wanneer men daarvan gebruik mag maken, dan gaan de brieven in 3 à 4 dagen over, anders eischt dit een week en langer. Doch de andere voorteekenen zijn van meer direct krijgskundigen aard. Het groote vervoer van geschut en troepen is een verschijnsel dat voor wie ermee bekend is, een aanduiding is. Zulk een aanduiding kreeg ik nu, gisteren. Te Pelican, een gehucht op weg naar Nieuwpoort, had ik gelegenheid van een flinke hoogte af den omtrek waar te nemen. Op onderscheidene plaatsen in de duinen kon ik de stellingen der Franschen met een kijker zien. 't Viel mij op dat er veel meer en zwaarder geschut was opgesteld, dan een poos te voren. De posities der verbondenen waren hier dus sterk bevestigd. Immers het zwaardere geschut wordt alleen daar geplaatst, waar men stellig kan verwachten voorloopig niet weg te behoeven. Doch ook de aard van geheel de versterking toonde meer een geheel met de overige stellingen, die ik reeds op mijn weg was tegengekomen. 't Is nu meer een ononderbroken lijn van posities. Tevoren stonden de artillerie-posities, onafhankelijker van elkaar, nu dekt de eene positie weer de andere. Geraakt nu een batterij of een onderdeel daarvan buiten staat van gevecht, dan is dit deel van het front nog niet een bres, die weerloos is. Van het gevecht zelf was hier waar ik nu was juist niet veel waar te nemen, doch 't leek mij noodig weer eens den aard en den toestand der positie hier op te nemen. Veel veranderingen zijn er weer in de frontlijn gekomen, hier zoo wel als elders. Ik hoorde nog van een kranig gevecht nabij het plaatsje Tervaete. Dit plaatsje heeft rechtstreeksche verbinding met het dorp Keyem. Langs dien weg en er voor hebben dezer dagen de Belgen weer mooie staaltjes van moed geleverd. Met een 50 man hebben ze een stelling der Duitschers die tienmaal sterker bezet was, onverschrokken aangevallen en genomen. Van de 50 man kwamen er slechts 20 man ongedeerd terug. Men had moeten aanvallen in vijf groepjes van tien en reeds waren drie groepen tot op de helft teruggebracht door het geweervuur der Duitschers, toen de anderen mee voort konden rukken. De wegen toch waren voor 't meerendeel slechts smalle paadjes die langs beide kanten door water werden bespoeld. Doch een brok hoeve, die eenige mitrailleurs herbergde en dus den toegang verder op bedreigde moest ten koste van wat ook, worden genomen. En het geschiedde, zoodat ook hier de frontlijn naar voren kon geschoven worden. Ik verwacht in de komende dagen nog meer actief optreden. Toch denk ik niet dat het lang zal duren. Met andere woorden, het is nog niet het offensief. 't Komt mij voor dat er weer heel wat Engelschen moeten geland zijn. Ik zag er hier veel meer, dan kort tevoren.

▬ Personalia Izak Samson (1872-1928) Een van de Nederlandse verslaggevers die indertijd voor verschillende bladen vanaf het front als ooggetuige verslag gedaan van de gruwelen van de oorlog was Izak Samson. Hij was in de loop van zijn leven behalve als journalist, ook werkzaam als diamantbewerker, vertegenwoordiger in alcoholvrij bier en boekhandelaar. Izak Samson was een overtuigd socialist en anti-militairist en schreef voor Het Volk, het Algemeen Handelsblad en Het Nieuws van den Dag. De op deze website gepubliceerde stukken van Samson zijn afkomstig uit Brieven, indrukken en beschouwingen door een neutraal journalist aan het Westfront der Geallieerden gedurende de jaren 1914, 1915, 1916, 1917 (Amsterdam 1917).